Lifter / Hitchhiker
English see below
In dit kunstwerk benaderen de kunstenaars de rotonde als: 'conflict vermijdend model', waarbij gebruikers in de publieke ruimte veilig zijn voor elkaar, zolang ze 'langs elkaar heen glijden'. De Lifter bestaat uit 3 delen: 1. een samenwerking met jongeren, 2. een website en 3. een monument op de rotonde.
1. Samenwerking met jongeren
De kunstenaars: "Aan de rotonde staat een opvang-tehuis voor uit huis geplaatste jongeren (Lijn5). Met hen werkten we samen. De jongeren zijn thuis niet veilig en kunnen niet naar huis. Het lijkt ons dat zij dus specialisten zijn in (on)veiligheid. We vragen hen als
'ervarings-specialisten' naar creatieve vormen voor sociale veiligheid:
'Wat heb jij nodig om veilig thuis te komen?' Ze reageerden enthousiast op onze vraag.
In een zorgvuldig, maandenlang proces maakten we met hen een serie beeldende antwoorden op deze onmogelijke vraag. Hun antwoorden waren vaak grimmig en humoristisch tegelijk. Het zijn verhalen die draaien in het hoofd, zonder uitgang."
2. Animaties op een website
We vertaalden de verhalen naar een reeks beeldende loop-animaties op de website www.Naarthuis.nu. Deze website was ontworpen als 'verhalen rotonde', met een draaiende interface.
Om veiligheidsredenen moeten de jongeren anoniem blijven."
3. Ontmoetings-Beeld op de rotonde "In gesprek de jongeren kwam steeds het beeld terug van 'een Lifter die niet thuis kan komen'. Dat raakte ons. Daarom hebben we naast het opvangtehuis van de jongeren, op de rotonde van Maartensdijk, een Monument voor de Lifter geplaatst. Een rotonde is ontworpen als conflict vermijdend model; maar het is ook een model voor het vermijden van menselijk contact. Bij aankomst op deze rotonde ziet de automobilist een levensecht vormgegeven Lifter. Een vrolijke lifter, die aan de verkeerde kant van de weg staat, midden op de rotonde waar je niet kan stoppen. Wie brengt deze Lifter thuis?"
Kunst in Context: De Digitale Lifter is een ontmoetings-beeld dat bestaat uit: de auto, de automobilist en het sculptuur van een lifter op een rotonde. Het ontmoetingsbeeld roept een sociale relatie op. De lifter op de rotonde vraagt van de aankomende automobilist om een naief vertrouwen: om een onbekende lifter mee te nemen in zijn eigen auto en veilig thuis te brengen." De kunstenaars benaderen de rotonde als een 'zero friction zone' - waardoor we veilig zijn in de publieke ruimte door langs elkaar 'heen te glijden'. Met het beeld bevragen ze deze strategie van 'wegontwerpen van geweld' in publieke ruimtes en roepen op tot sociale creativiteit.
Oplevering: 2015.
THE HITCHHIKER.
Commissioned by the province of Utrecht / Rotonde Lab to create with inhabitants a sculpture for the roundabout Maartensdijk-Westbroek.
The artists: "Along the roundabout stands an adolescents home for young boys and girls not being able to live at home (OPL).
Their aren't safe and they cannot go back. To us it seems that they are 'experience-specialists' in feeling unsafe. Together with them we designed a series of images for the question: 'What do I need to get home safely?'. The boys and girls reacted enthusiastically.
Their images were as visual animations visible on: www.Naarthuis.nu.
One boy told about his feeling of standing forever on the wrong side of the street, hitchhiking. This image striked us hard. We designed it as a sculpture on the roundabout: a Monument for a Hitchhiker. The hitchhiker stands in the midst of the roundabout, on the wrong way of the road for ever hitchhiking. But when approaching the roundabout the car-driver sees a true to life designed Hitchhiker and reacts at first glance: "Can I bring the Hitchhiker home?"
Art in Context: The Digital Hitchhiker is a meeting-sculpture, including a car, a car driver and the sculpture of a hitchhiker on a roundabout. This meeting-sculpture proposes a social relation.The hitchhiker on the roundabout asks from the arriving driver a naive trust: to take a unknown hitchhiker into his own car and bring home safely. In this artwork the artists approach the roundabout as a 'zero friction zone' where users are safe from each other 'by sliding along'. The artists critically question this strategy of 'eliminating violence' in social spaces, and invite for social creativity.